Bu Ne Yaman Çelişki

"Zihin,uzay ve zamanda yaşamak zorunda kalmadığında -ki açıktır ki yaşamaz da.Öyleyse zihnin kapsamı bu yasalara (doğum-ölüm) bağımlı değildir.Bu da yaşamın pratik devamlılığının bir anlamda uzay ve zamanın ötesinde psişik (ruhsal) bir varlık olduğunu gösterir." CG.Jung

Doğuma "mucizevi" sıfatı yükleyen insan ölüme  neden hüzünlenir ? Bir son olduğu fikri mi ağır gelir? Son ise zaten evet el ele verelim ve korkalım peki.Ama ölüm ya bir son değilse ? Ya cehennem öyle tasvirlenen gibi ateşten değil de aslında bu "son olmayışı" hissetmemek ve ona göre yaşamamanın ta kendisiyse ?

Zaten son değil ve biz bunu biliyoruz mu? Buna mı inanmıştık zaten? O zaman neden gelmesinden korkuyor, yahut bir yakınımıza gelince üzülüyoruz? Bu ne yaman çelişki 👀 

Evlatlarım olmadan yaşayamam diyenler, annem babam olmadan asla, diyenler hatta sen bensiz yaşayamazsın falan diyenler de bu düzlemden geçiyor. Tamam geçsinler elbet, nasılsa bir gün onlar olmazsa da yaşanabildiğini ben de onlar da zaten çok iyi biliyor.Dil, ezbere ne derse desin, "hakikat" kafalara kendi torbasını apansız geçiriyor...





Yazıya ilave anektod : Geçenlerde kurumsal bir eğitimde psikolog arkadaşımız intihar ile ilgili bir eğitim veriyordu. Sunumun başında ölümün sağlıklı bireyler için korkutucu bir düşünce olduğundan , ölüm fikrinin sonluğu ve sevdiklerinden ayrılığı çağrıştırdığı için korkulduğunu ifade etti. Ters argüman olarak bu durumda ona göre sağlıksız bir birey ancak ölümle barışık olabiliyordu ya da ölüm fikri ile barışık insanın hiç sevdiği yoktu.

Aynı sunumda Van Gogh'a yer veriyor , intiharını iç gerilimlerine, asosyal oluşuna ve bunalımlara bağlıyordu. Bahsettiği adam ayrı ayrı aforizması ve metaforları olan 2000 küsur efsane resime imza atmış bir ressamdı :) Dünyayı nereden gördüğüyle alakalı zerrece fikrimizin olmadığı Van Gogh'u sevgili psikoloğumuz sevgilisinden ayrılınca çatıya çıkan genç kız ile aynı kanaldan dramatize etmeyi başarıyor ve tedavisini ortak yollardan belirliyordu.Tuhaf...

Ruh (?) Hastalıkları Uzmanları ruh ile ilgili fikir dünyalarını bu denli sığ tutmayı nasıl başarıyordu ? Mine bunu alsa anlayamıyordu :)

Sevgiler ...